Doorgaan

Na een onrustige nacht stond ons een warme dag te wachten. Al meteen bij het opstaan merkte ik dat mijn benen zich verzetten. We starten rustig maar ik kwam maar niet op gang. Al om 10 uur zagen we dat het 31 graden was, maar ik had meer last van mijn benen dan van de warmte. Pas na een km of 15 kwam de diesel op gang en ging het lopen lekker.

Dat was het moment dat Dineke wat last van de warmte begon te krijgen. Ze kreeg uitslag op haar benen, maar gelukkig geen jeuk. Het was meer bezorgdheid dat het niet erger zou worden dan dat. Iedere schaduw werd meegenomen, ieder zuchtje wind werd verwelkomd. Een half uur voor Tongerlo was ons water op. In het centrum van Tongerlo eerst vocht aangevuld met water, koffie (dineke) en witbier (frank) voordat we ons slaapadres opzochten.

De abdij ziet er prachtig uit, maar was ook vol net als Postel. Jammer. We sliepen in een sportcomplex naast de abdij. Het is gegroeid uit sportactiviteiten vanuit de abdij. Daar hadden we een kleine slaapzaal voor onszelf. Die avond merkten we pas goed hoe heet het was. Onder het lopen zelf valt dat eigenlijk best nog mee. Waarschijnlijk omdat je toch iets van luchtverplaatsing veroorzaakt en het grootste gedeelte van de tijd in de bossen loopt. S'avonds in elk geval veel gedronken en lekker gezeten. Overwogen om een rustdag te nemen. We waren er aan toe na twee warme dagen. Maar besloten toch maar een dag verder te trekken omdat de slaapplaats op het sportcomplex niet ideaal was.

Bon camino