Slechte dag
Door: Frank
Blijf op de hoogte en volg Frank
05 Augustus 2014 | Frankrijk, Neufchâtel-sur-Aisne
S'ochtends werd ik wakker met een opgeblazen gezicht. We hadden allebei slecht geslapen in ons kleine zaaltje. Er kon s'nachts geen raam open en omdat de deur direct aan de weg zat, durfden we die ook niet open te doen. Vochtig en benauwd binnen.
We hadden wat spullen in de supermarkt gekocht want de gemeente verzorgde geen ontbijt. De route die voor ons lag was ongeveer 20 km, zou niet al te zwaar moeten zijn na de 2 vorige pittige etappes. Helaas begon het met regenen toen we op weg gingen. Lastig maar geen drama.
Na 4 km werd het pad langs het kanaal dat we volgden steeds smaller totdat het een overwoekerd paadje werd waar de takken ook nog eens laag hingen door de regen. Ik heb geprobeerd een foto te maken, maar iphone en handen waten zo vochtig dat het scherm niet reageerde op aanraking. Dat stuk duurde zo'n 3 km, waar we al hurkend onze weg zochten. Rugzak bleef haken, regen en bladeren in ogen en oren, prikkels door de broek heen. Ik was helemaal kapot na dat stuk. Hijgen als een paard, zware en vermoeide benen. En we hadden nog 15 km te gaan.
Vanaf dat moment werd de regen gelukkig minder en het pad weer breed genoeg dat we rechtop konden lopen. Vanaf dat moment was het werken en werken om tot de finish te komen. Ik begin dan te zuchten en steunen, Dineke wordt steeds stiller, want ze zal hoe dan ook niet klagen. Met wat extra pauzes en langzaam lopen hebben we het gered naar het einde. Het helpt als je samen bent om er de moed in te houden.
S'middags 3 uur uitgeput op bed gelegen. S'avonds naar het enige restaurant van her dorp, een superdeluxe ding, waar we helemaal geen behoefte aan hadden. Maar ja, je moet toch eten. Ik nam het goedkope touristenmenu van 28 euro. Geen idee wat het was, maar ik knapte er van op. Dineke nam het kindermenu, friet met vis. Ze kreeg het niet op en nam ook niets van mijn salade. Toen begon ik me toch zorgen te maken. Zou het niet alleen vermoeidheid zijn? Zouden we iets verkeerds gedronken of gegeten hebben? We weten het niet. Die nacht afwachten maar, kijken hoe we zouden herstellen.
Het fijnste moment van die dag was de middag, waar we dicht bij elkaar hebben gelegen, liefdevol, troostrijk. Goede en slechte momenten delen.
Bon camino
We hadden wat spullen in de supermarkt gekocht want de gemeente verzorgde geen ontbijt. De route die voor ons lag was ongeveer 20 km, zou niet al te zwaar moeten zijn na de 2 vorige pittige etappes. Helaas begon het met regenen toen we op weg gingen. Lastig maar geen drama.
Na 4 km werd het pad langs het kanaal dat we volgden steeds smaller totdat het een overwoekerd paadje werd waar de takken ook nog eens laag hingen door de regen. Ik heb geprobeerd een foto te maken, maar iphone en handen waten zo vochtig dat het scherm niet reageerde op aanraking. Dat stuk duurde zo'n 3 km, waar we al hurkend onze weg zochten. Rugzak bleef haken, regen en bladeren in ogen en oren, prikkels door de broek heen. Ik was helemaal kapot na dat stuk. Hijgen als een paard, zware en vermoeide benen. En we hadden nog 15 km te gaan.
Vanaf dat moment werd de regen gelukkig minder en het pad weer breed genoeg dat we rechtop konden lopen. Vanaf dat moment was het werken en werken om tot de finish te komen. Ik begin dan te zuchten en steunen, Dineke wordt steeds stiller, want ze zal hoe dan ook niet klagen. Met wat extra pauzes en langzaam lopen hebben we het gered naar het einde. Het helpt als je samen bent om er de moed in te houden.
S'middags 3 uur uitgeput op bed gelegen. S'avonds naar het enige restaurant van her dorp, een superdeluxe ding, waar we helemaal geen behoefte aan hadden. Maar ja, je moet toch eten. Ik nam het goedkope touristenmenu van 28 euro. Geen idee wat het was, maar ik knapte er van op. Dineke nam het kindermenu, friet met vis. Ze kreeg het niet op en nam ook niets van mijn salade. Toen begon ik me toch zorgen te maken. Zou het niet alleen vermoeidheid zijn? Zouden we iets verkeerds gedronken of gegeten hebben? We weten het niet. Die nacht afwachten maar, kijken hoe we zouden herstellen.
Het fijnste moment van die dag was de middag, waar we dicht bij elkaar hebben gelegen, liefdevol, troostrijk. Goede en slechte momenten delen.
Bon camino
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
