Ontvangst
Door: Frank
Blijf op de hoogte en volg Frank
23 Juli 2014 | België, Tienen
Na de rustdag hadden we een afwisselende etappe door glooiende heuvels met tarwe, maïs en fruit. De benen waren goed en we liepen in een stevig tempo op een zelf uitgezette etappe naar tienen. Onderweg en in de stad was alles dicht en rustig. Pas bij aankomst hoorden we dat het een nationale feestdag was in België. De eerste persoon die we tegenkwamen, een oude pater, vroegen we wat voor feestdag het was. Een nationale, antwoordde hij. Daar schoten we niet veel mee op. Op het terras waar we de koffie en de pannenkoek met suiker (tienen is suikerstad) afrekenden, hoorden we dat het ging om 1830, toen is België blijkbaar afgescheiden van Nederland. De goeie man kreeg een kleur toen hij het vertelde :)
We sliepen in de oude pastorie, pal in het centrum. De allerhartelijkste ontvangst die je je maar kon voorstellen. Eerst werd er gevraagd naar de paters waar we net vandaan kwamen. Vervolgens kregen we langzaam inzicht in hun leven. De pastorie werd gehuurd door een stichting. Zij huurden van de stichting. Ze zorgden voor daklozen in de nacht. (En voor pelgrims als die voorbijkwamen). Zij is Belgisch, hij is Spaans, en ze zorgden voor een Chinees jongetje van 15 maanden, omdat de ouders geen eigen woonruimte hebben. We maakten gebruik van hun eigen wc en douche, en hoefden slechts 10 euro te betalen pp voor overnachting en ontbijt. Het was een en al liefde en verdraagzaamheid wat je om je heen voelde. Een genot om zo ontvangen te worden.
De keerzijde was dat het er niet helemaal schoon uitzag. Wel opgeruimd, maar we hadden zo onze bedenkingen bij de wc, de douche, de lakens etc. Toen ik mijn kleren ging wassen in de wasbak heb ik die eerst maar zo goed mogelijk schoongemaakt. Toen Dineke haar kleren ging wassen, heeft ze het kinderbadje gebruikt dat ze ook eerst heeft schoongemaakt. En we hebben maar in onze eigen lakens en slaapzak geslapen (doe ik toch al snel)
Het ontbijt was simpel, maar er was meer dan genoeg en we kregen lunchpakket mee. Het was genoeglijk om nog even in de huiskamer te zijn met de kleine Jaison. Een huis vol liefde.
Bon camino
We sliepen in de oude pastorie, pal in het centrum. De allerhartelijkste ontvangst die je je maar kon voorstellen. Eerst werd er gevraagd naar de paters waar we net vandaan kwamen. Vervolgens kregen we langzaam inzicht in hun leven. De pastorie werd gehuurd door een stichting. Zij huurden van de stichting. Ze zorgden voor daklozen in de nacht. (En voor pelgrims als die voorbijkwamen). Zij is Belgisch, hij is Spaans, en ze zorgden voor een Chinees jongetje van 15 maanden, omdat de ouders geen eigen woonruimte hebben. We maakten gebruik van hun eigen wc en douche, en hoefden slechts 10 euro te betalen pp voor overnachting en ontbijt. Het was een en al liefde en verdraagzaamheid wat je om je heen voelde. Een genot om zo ontvangen te worden.
De keerzijde was dat het er niet helemaal schoon uitzag. Wel opgeruimd, maar we hadden zo onze bedenkingen bij de wc, de douche, de lakens etc. Toen ik mijn kleren ging wassen in de wasbak heb ik die eerst maar zo goed mogelijk schoongemaakt. Toen Dineke haar kleren ging wassen, heeft ze het kinderbadje gebruikt dat ze ook eerst heeft schoongemaakt. En we hebben maar in onze eigen lakens en slaapzak geslapen (doe ik toch al snel)
Het ontbijt was simpel, maar er was meer dan genoeg en we kregen lunchpakket mee. Het was genoeglijk om nog even in de huiskamer te zijn met de kleine Jaison. Een huis vol liefde.
Bon camino
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
