Frans

Sinds 3 dagen lopen we in Franstalig gebied. Gister zijn we in Givet aangekomen dat net over de grens in Frankrijk ligt. Morgen nog even terug naar België en dan naar rocrois, definitief in Frankrijk.

Tot gister konden we ons nog redden met Nederlands en Engels, maar nu moeten we toch echt met onze billen bloot. Dineke heeft 2 jaar Frans gehad, ik 3 jaar, dus ik weet meestal nog net een woordje meer. Nal lang nadenken heb ik de volgende zin geformuleerd "nous sommes deux pelerins (peeleerei) et nous cherchons une place de dormir demain". Geen idee of het correct Frans is, maar er wordt tot nu toe altijd enthousiast op gereageerd, dus het zal wel herkenbaar zijn. Meestal is het antwoord "pas demain" tussen een hele hoop andere woorden in die ik niet begrijp. Maar dat is voldoende om te stamelen "dommage". (Ik meen me te herinneren dat dat jammer betekent).

Soms krijg ik als antwoord "biensure". Dat is goed,dan kunnen we terecht. Maar dan begint het probleem pas goed, want dan beginnen ze van alles te vertellen en te eindigen met een vraag. Mijn tweede zin is dan "mon Français est terrible, excusez moi". Dat helpt iets maar eigenlijk amper. De woordenstroom wordt wat korter maar niet simpeler. Uit het gesprek van gister haalde ik het volgende "une chambre tres rudimentaire". Ok, ik gewaarschuwd. 3 zinnen later begreep ik dat ze geen elektriciteit hebben. Ok, geen probleem nog. Hij vraagt op welk uur we aankomen. Ik trots dat ik de vraag begrijp en antwoord "a deux". Hij denkt dat ik zeg dat we met zijn tweeën komen en wordt een beetje hopeloos. Legt uit dat er maar "une lit" is. Ik denk dat hij bedoelt dat er maar een bed is. Weet ik veel, de laatste keer dat ik het woord "lit" gehoord heb is 40 jaar geleden. Ik bluf "pas de probleme".

Afijn, lang verhaal kort: ik heb geen idee waar ik ja tegen gezegd heb. Vertrouwen en accepteren. En we hebben altijd elkaar nog. Ha ha, nee, dat helpt......(toevoeging van Dineke).

Bon camino.